UTeM H1N1 outbreak!

H1N1 atau dikenali dgn name Influenza A.Pagi td aku mendapat cerita2 yg menggemparkn dari beberapa student UTeM yg ponteng kelas bersarapan pagi dengankudi Restoran umi Faridah bertentangan dgn opisku.Mereka menyampaikan berita mengenai H1N1 telah menular secara meluas rangkaiannya di dalam UTeM.

Mal : Diorg kate beh kurg 50 dak2 fakulti mane ntah..kene kuarantin.Yang positif 3 org...sian diorg..2 yg aku x g kuliah ni...maleh nnt kene H1N1!
Aku : Ye ke?Ish3~trok da U kite ni..bahaya2..da dkt sgt da ni..
Tidak dikenali : Sial laaa....abes la awek2 lawa kt dlm UTeM kene H1N1..klu x lawa xpe la...huarghahahaha(gelak yg penuh dgn kejahatan dan kegelapan)
Mal : Kat Peringgit pn da meninggal sorg...2 yg risau 2...tbe2 kene kat kite ke...ssh nnt..

Begitulah perbualan separa kosong yg hangat diperbualkan tanpa menghiraukan org lain yg sedang makan disekeliling.Hati aku terdetik.Fikiranku melayang seketika.Jauh.Entah apa yg dicari.Sel2 otakku kurang bersambung menyebabkan data2 di dalam otakku lambat utk diproses dan ditafsirkan ke dalam bentuk ayat mahupun kata-kata.Mungkin kerana kekurangan zat-zat dan nutrien penting seperti Niasin,Oligofructose,DHA dan juga B Complex.Setelah beberapa ketika,data2 otak berjaya ditafsir ke dalam bentuk ayat.Hatta,aku berbisik sendirian kepada diriku tanpa didengari oleh mereka yg lain yg boleh menimbulkan syak wasangka masyarakat sekeliling.Getus hatiku,"Dak2 ni dok gelak2 sakan...ntah2 diorg pn da kene H1N1...student lg pn..kot ade dak2 kelas die yg kene kuarantin ke...bole jangkit kt aku ni..bahaya...". Aku sekali lagi berfikiran negatif terhadap org lain.Selang beberapa ketika kemudian kawannya yg tidak dikenali itu mula menutup mulutnya.aku melihat setiap gerak geri perbuatannya tanpa memberikan perhatian yg menyeluruh kepada si Mal yg sedang rancak bercerita kosong.Hassssuuiimmm! Bergegar seketika restoran serta meja makan kami."Alhamdullilah",sebutnya.Aku tersentak.Fikiranku sekali lagi terngiang2 apa yg difikirkanku tadi.Aku kaget tak tentu pasal.Tanpa banyak cakap dan perasaan, aku bingkas bangun dan berkata kepada mereka,"Erm...weh bro...aku gerak dlu..sakit prot ar tbe2..".Aku terus berlalu dgn tergesa-gesa seperti org bersiar-siar perlahan meninggalkan mereka tanpa membayar teh tarik gelas besar yg ku minum td....